Tajhizatpezeshki20

چرا قند خون بالا برای بدن شما مضر است؟ گلوکز سوخت بسیار مهمی برای تمام سلول‌های بدن محسوب می‌شود، اما تا زمانی که سطح آن در خون طبیعی باشد. گلوکز می‌تواند به‌صورت یک سم مهلک نیز عمل کند.

افزایش زیاد سطح قند خون، توانایی سلول‌های پانکراس را در تولید انسولین کاهش می‌دهد. دستگاه قند خون افزایش قند خون باعث می‌شود، پانکراس به میزان زیادی انسولین ترشح کند. در طول زمان پانکراس به‌صورت دائمی آسیب می‌بیند.
افزایش قند خون به مرور زمان باعث آسیب‌دیدگی رگ‌ها می‌شود و دیواره آن‌ها را سخت‌تر می‌کند، بیماری‌ای که پزشکان آن را آترواسکلروز می‌نامند.

رژیم غذایی DASH برای مبتلایان به پرفشاری خون طراحی شده است. در این رژیم از بیماران خواسته شده که تا می‌توانند سبزی، میوه و غلات سبوس‌دار، لبنیات کم‌چرب، مرغ و ماهی و مغزها را مصرف کنند.

درعین‌حال گوشت قرمز، چربی‌های اشباع مضر مثل انواع کره و مارگارین و شیرینی‌جات را کنار بگذارند. در ضمن مقدار مصرف سدیم را با حذف غذاهای فراوری شده و نمکدان از سر سفره به حداقل برسانند.


ممکن است دکتر شما فشارخونتان را بالا ببرد!

بعضی بیماران فقط در مطب دکتر فشارخونشان بالا است. این مسئله ریشه در اضطراب دارد و به‌عنوان فشارخون ناشی از روپوش سفید خوانده می‌شود مثل کودکانی که با دیدن دکتری که روپوش سفید به تن دارد به یاد آمپول زدن و واکسن می‌افتند!برای بالابردن دقت اندازه‌گیری فشارخون بهتر است فشارخون در خانه چک شود و به‌صورت مرتب در یک جدول یادداشت شود. سرنگ انسولین این یادداشت‌ها در زمان ملاقات پزشک برای قضاوت بهتر در خصوص شرایط بیمار در اختیار پزشک قرار داده شود. خوب است دستگاه فشار سنجتان را به مطب ببرید و آنجا در حضور پزشکتان فشار خود را اندازه بگیرید تا اگر ایرادی در تکنیک اندازه‌گیری دارید همان جا پزشک به شما آموزش دهد.


برخی داروها فشارخون را بالا می‌برند

داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا حاوی دکونژستانت می‌توانند باعث بالارفتن فشارخون شوند. از دیگر داروها می‌توان به داروهای ضد درد NSAIDS ، استروئیدها و قرص ضدبارداری و بعضی از داروهای ضدافسردگی اشاره کرد. اگر فشارخون بالا دارید خودسرانه دارو از داروخانه نخرید. حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا فشارتان بالا نرود.

نشانه هاي ویال انسولین غیرقابل استفاده کدامند؟
1.پــس از یــک تکــان ملایــم انســولین در تــه ویــال معلــقاست.
2.انسولین دانه دانه به نظر میرسد و یکنواخت خودرا ازدست دادهاست.
3.انسولین داخل ویال یخ زده است

پیش از تزریق انسولین ان پی اچ، چه نکاتی را باید بدانم؟

اگر به انسولین ان پی اچ آلرژی دارید، به پزشک بگویید. این محصول ممکن است حایوی ترکیب غیر فعالی باشد که واکنش آلرژی یا مشکل دیگری برایتان ایجاد مینماید. در این صورت موضوع را به پزشک بگویید.
این دارو را در مواقعی که قند خونتان پایین آمده، استفاده نکنید.
پیش از شروع مصرف نسولین ان پی اچ، اگر سابقه بیماری پزشکی به خصوص مشکلات غده هیپوفیز یا آدرنال، بیماری کلیه، بیماری کبد و مشکلات تیروئید دارید حتما به پزشک بگویید.
ممکن است به علت افت شدید قند خون دچار سرگیجه، تاری دید یا خواب آلودگی شوید. انواع سرنگ در چنین مواقعی رانندگی نکنید و با دستگاه های خطرناک یا حساس کار نکنید و به طور کلی هر کاری که نیاز به هوشیاری کامل یا دید قوی دارید، انجام ندهید.
مصرف الکل را محدود کنید چون خطر افت قند خون را افزایش می دهد.
کنترل قند خون در مواقعی که بدن تحت استرس قرار دارد، مثل مواقعی که عفونت، تب، جراحت دارید یا جراحی انجام داده اید سخت تر میشود و ممکن است نیاز به تغییر در برنامه درمانی یا داروها باشد.
پیش از هر عمل جراحی به پزشک بگویید دیابت دارید و همه داروهایی که مصرف می کنید اعم از شیمیایی و گیاهی را فهرست کنید به دکتر بدهید.
پیش و پس از ورزش قند خون را تست کنید. ممکن است لازم باشد پیش از ورزش یک میان وعده بخورید.
اگر به جایی مسافرت می کنید که ساعت را باید عقب یا جلو بکشید، برنامه زمانی انسولین را از پزشک خود بپرسید. انسولین کافی همراه با خود به مسافرت ببرید.
افراد سالمند به عوارض جانبی انسولین ها حساس تر هستند بنابراین بیشتر باید مواظب باشند.
کودکان نیز به عوارض جانبی انسولین به خصوص افت قند خون، حساس تر هستند.


آیا زنان در بارداری و شیردهی می توانند انسولین ان پی اچ مصرف کنند؟

اگر در دوره بارداری یا شیردهی هستید، به پزشک اطلاع بدهید چون ممکن است این وضعیتها بر دیابت تاثیر بگذارند. در دوره بارداری باید قند خون تحت نظارت دقیق قرار داشته باشد. همچنین ممکن است رژیم غذایی یا داروها تغییر کنند.

توجه داشته باشید انسولین ان پی اچ از طریق شیر مادر به کودک منتقل میشود اما احتمالا ضرری برای نوزاد ندارد. با این حال پیش از شروع شیردهی از پزشک سوال کنید. ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو باشد.
آیا انسولین ان پی اچ را با داروهای دیگر میتوانیم مصرف کنیم؟

تداخل های دارویی بر عملکرد دارو تاثیر میگذارند و خطر عوارض جانبی جدی را افزایش میدهند. بنابراین هر داروی دیگری که مصرف میکنید را به پزشک بگویید.

برخی از داروهایی که ممکن است با انسولین ان پی اچ تداخل دارویی داشته باشند عبارتند از:

داروهای مهار کننده بتا مانند پروپرانولول، متوپرولول و قطره های چشم گلوکوم (آب سیاه) از جمله تیمولول
رپاگلینید و رُزیگلیتازون


کات زیر را قبل از تزریق انسولین در نظر بگیرید:
1.از تکان دادن شدید ویال انسولینی قبل از تزریق جدا بپرهیزید چرا که باعث تخریب ساختار دارو می شود.ویال
را بین دو کف دست خود به صورت ملایم حرکت دهید.
2.قبل از استفاده از انسولین لازم است که ویال انسـولین را از نظـر وجود ذرات خارجی و یخزدگی بررسی نمایید.
3.درصورت ترکیب دو انسولین همیشه باید انسولین رگولار را داخل سرنگ بکشید و بعـد از آن انسولینNPH.
4.در صورتیکه از پنبه الکلی استفاده میکنید، آن قدر صبر کنیـد تـا پوست خشک شود.
5.در صورتیکه یک نوع انسولین داخل سرنگ کشیده اید، میتوانیـد انسولین داخل سرنگ را تا1هفته داخل یخچال
نگهدارید.

انواع انسولین عبارتند از:

· سریع الاثر

· کوتاه اثر

· متوسط الاثر

· طولانی اثر

· مخلوط

انسولین رگولار: یک انسولین انسانی است که از طریق تکنیک های DNA نوترکیب تهیه می شود و بصورت شفاف است.

ü جزء انواع انسولین های کوتاه اثر قرار دارد.

ü اثر انسولین رگولار در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق زیرجلدی ظاهر شده و دارای نیمه عمر بیولوژیکی حداکثر ۱۲ ساعت است.

ü مقدار ناچیزی از انسولین رگولار از طریق ادرار دفع می شود.

ü دوزاژ انسولین رگولار منحصر به شرایط بیمار می باشد. معمولاً روزانه ۳ تا ۴ بار و هر بار ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از غذا بصورت زیرجلدی استفاده می شود.

ü انسولین داخل یخچال نگهداری می شود، بعد از باز کردن ظرف انسولین، می توان یک تا دو ماه خارج از یخچال نگه داشت.

ü انسولین که داخل یخچال بوده و سرد است، قبل از تزریق باید به دمای اتاق برسد و باید مقداری بین دستان خود نگه دارید تا به دمای بدن نزدیک شود.

ü انسولین رگولار شفاف بوده و باید از تجویز محلول کدر یا تغییر رنگ داده اجتناب کرد.


گلارژین: (lantus, levemir, abasaglar)

ü این انسولین طولانی اثر بوده و آهسته جذب می شود.

ü شروع اثر انسولین گلارژین تقریباً ۹۰ دقیقه می باشد.

ü طول مدت اثر، ۲۴ ساعت است و سطح آن در طول ۲۴ ساعت نسبتاً ثابت است.

ü باید هر روز در زمان معینی مصرف شود. (مثلاً هر روز سر ساعت ۱۰ شب)

ü ۳۰ تا ۵۰% نیاز روزانه بیمار به انسولین می تواند با انسولین گلارژین تامین شود.

ü دوزاژ انسولین باید با توجه به وزن بدن، میزان چربی بدن، میزان فعالیت فیزیکی، حساسیت به انسولین، سطح گلوکز خون و سطح مطلوب گلوکز خون تنظیم گردد.

ü محلول انسولین باید شفاف و بدون رنگ و فاقد ذرات قابل مشاهده باشد.

انتخاب و تجویز بهترین نوع انسولین:

انتخاب به امور بسیاری، از جمله موارد ذیل بستگی دارد:

· چگونگی پاسخ بدن به انسولین (مدت زمان جذب انسولین و مدت زمان فعالیت آن در بدن از شخصی به شخص دیگر متفاوت است.)

· انتخاب سبک زندگی. نوع تغذیه و یا میزان ورزش، همگی می­ توانند چگونگی استفاده انسولین در بدن هر شخص را تحت تاثیر قرار دهند.

· آمادگی بیمار برای انجام تزریق­ های متعدد به خودش در طی روز

· فراوانی دفعاتی که بیمار قند خون خود را مورد بررسی قرار می­دهد.

· سن بیمار

· اهداف بیمار برای مدیریت قند خون.

مدت زمان موجود میان تزریق انسولین و صرف وعده ­های غذایی بسته به نوع انسولین تزریقی تفاوت دارد.

عوارض جانبی مرتبط با انواع انسولین عبارتند از:

هیپوگلیسمی (قند خون پایین)
افزایش وزن
واکنش های آلرژیک
هیپوکالمی (پتاسیم پایین)
واکنش های محل تزریق مانند بثورات و خارش



برای کسب اطلاعات بیشتر درباره زمان مصرف انسولین بخش مربوط به “دوز و مدیریت” موجود در بروشور داروی انسولین خود را مطالعه نموده و یا با پزشک خود صحبت نمایید.

Afrezza که نوعی انسولین استنشاقی سریع الاثر است، هم اکنون از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان دیابت نوع یک و دو، مورد تایید قرار گرفته است (مصرف آن باید قبل از صرف وعده­ های غذایی باشد).

نحوه ی مخلوط کردن دو نوع انسولین با هم

در اکثر موارد برای کنترل مناسب قند خون نیاز است که دو نوع اسولین کوتاه اثر و و طولانی اثر با هم مخلوط شده و ترزیق شوند . در اینجا نحوهی مخلوط کردن دو نوع انسولین توضیح داده میشود.

۱)سرپوش هردو شیشه حاوی انسولین را پنبه اغشته به الکل پاک کنید.

۲)هوا را به درون سرنگی بکشید و ان را به داخل شیشه محتوی انسولین NPH تخلیه کنید . مقدار هواییی که تزریق می کنید باید معادل حجم انسولین باشد که قرار است تزریق شود.

۳)مقداری هوا به درون سرنگ کشیده و ان را به درون شیشه محتوی انسولین کوتاه اثر(رگولار) تزریق کنید

۴)ابتدا مقدار توصیه شده از انسولین رگولار را به داخل سرنگ انسولین بکشید سپس حباب های هوایی را تخلیه کنید .

۵)شیشه محتوی انسولین NPH را به دقت و به ارامی تکان دهید و به هم بزنید،سپس یا سرنگ انسولین مقداری از انسولین NPH را که میخواهید تزریق کنید به درون سرنگ بکشید در این صورت در سرنگ شما ۳۰ واحد انسولین خواهد بود باید مواظب باشید که انسولین کوتاه اثر کشیده شده در سرنگ را وارد شبشه محتوی انسولین طویل الاثر ننمایید.

در اینجا ذکر این نکته لازم است که شما نمیتوانید همه انسولین را با هم مخلوط کنید. انواعی از انسولین ها را که میتوانید مخلوط کنید عبارتند از :

انسولین کریستال و انسولین NPH

انسولین کریستال و انسولین لنت

انسولین کریستال و اولترالنت

نکنه مهم : در موارد زیر از استفاده از انسولین های NPH و اولترالنت باید خودداری کرد.

اگر بعد از بهم زدن کامل محلول انسولین ماده سفیدی در ته شیشه باقی بماند و مایع بالای ان شفاف باشد

اگر بعد از تکان دادن شیشه محتوی انسولین توده های شناور در متن ان ظاهر شود

اگر پس از به هم زدن محلول از انسولین ذرات متراکم چسبیده به ته یا جدار شیشه در ان ظاهرشود.


انسولین ان پی اچ NPH insulin یا انسولین های متوسط

انسولین ان پی اچ یا انسولین های متوسط اثر (intermediate acting) اغلب همراه با یک نوع انسولین سریع اثر که تاثیر آن ظرف یک ساعت پس از تزریق شروع میشود و ظرف هفت ساعت به اوج اثر میرسد، مصرف میشوند. خرید تجهیزات پزشکی تاثیر انسولینهای سربع اثر پس از رسیدن به اوج تاثیر گذاری، رو به کاهش می رود.
نام دیگر انسولین های متوسط اثر، ان پی اچ (NPH ) است که مخفف عبارت Neutral Protamine Hagedorn می باشد. کسانی که انسولین متوسط اثر مصرف میکنند باید مراقب هیپوگلاسمی (افت قند خون) و به خصوص هیپوگلیسمی شبانه باشند.

چالش های تزریق وریدی در منزل چیست؟

مهم ترین مساله در مورد تزریق وریدی در منزل آگاهی شما در مورد خطرات احتمالی و حساسیت این عمل می باشد.

تزریق وریدی در منزل با تزریق عضلانی بسیار متفاوت است و نیازمند مهارت بالا در رگ گیری و آشنایی با داروهای پر ریسک می باشد.

لازم است بدانید این نوع از تزریق همانند سرم تراپی به لحاظ قانونی تنها توسط کارشناس بهیار یا کارشناس پرستاری مجاز است.

مرکز آلفاطب با در اختیار داشتن کادر مجرب و متخصص در این زمینه خدمات تزریق وریدی در منزل شما را به صورت VIP ارائه میدهد.
نکاتی که قبل از تزریق وریدی باید به آن توجه شود

قبل از این‌که تزریق وریدی انجام بگیرد، نیاز است که پرستار مد نظر به یک سری نکات اختصاصی توجه ویژه‌ای داشته باشد و آن ‌ها را اولویت اصلی کار خود قرار دهد.

در ادامه در رابطه با نکات مورد نظر بیشتر صحبت می‌کنیم و عوامل مؤثری که قبل از شروع کار نیاز است، حتماً به آن پرداخته شود، را برای شما ذکر می‌کنیم.

• بهتر است، بدانید شستشوی دست قبل از این‌که سرم را آماده کنید، از مسائل بسیار مهمی می‌باشد که برای تزریق وریدی در منزل پیشنهاد می‌ شود.
• نیاز است که شرایط نگهداری سرم ها در دمای مناسب و طبیعی باشد و همین طور از آن‌ ها در مقابل نور و دیگر مسائل نگهداری شود.

• بهتر است، بدانید درب ‌های پلاستیکی و یال‌ های تزریقی که قرار است، برای فرد در نظر گرفته شود، استریل نمی‌باشند. پرستار موظف است که قبل از تزریق حتماً آن‌ ها را با محلول ضد عفونی‌کننده مناسب، پاکیزه کند.
• بهتر است، بدانید سوراخ شدن و سوزن زدن محفظه پلاستیکی بدنه سرم‌ ها به دلیل این‌که بتوان سرعت تزریق را برای بیمار بیشتر کرد،تجهیزات پزشکی عرفان گستر توصیه نمی ‌شود، زیرا این امر سبب به وجود آمدن هوای محیط به محلول استریل می‌شود.
به همین جهت لازم است، از سرم هایی که مجهز به فیلتر می باشند، برای برطرف نمودن این مشکل استفاده کند و از سوراخ کردن محفظه سرم به شدت پیشگیری کرد.

• تزریق سرم هایی که تغییر رنگ داده است، به ‌هیچ ‌وجه مناسب برای بیمار نمی‌ باشد. به همین جهت لازم است، به این نکته نیز توجه ویژه‌ای داشت.

اگرچه انجام تزریقات مختلف به صورت ناخودآگاه، همراه با نوعی ترس و اضطراب است؛ اما افراد زیادی از کودک تا سالمند، در طول زندگی خود به أنواع تزریقات نیاز دارند. از انواع آمپول‌های ویتامین گرفته تا انواع مسکن ها و سرم های دارویی؛ مانند برخی افراد که تزریقات انسولین را به صورت روزانه برای خود انجام می دهند. در این مقاله، روش های مختلف تزریقات و نکات مهم مربوط با آن ها به خوبی توضیح داده شده است.


تزریق یعنی چه؟

به روشی از ورود داروی مایع استریل شده به درون بافت های بدن گفته می شود که معمولا توسط سرنگ یا سرسوزن تیز انجام می گیرد. اکثر افرادی که به خدمات درمانی دسترسی دارند، به نوعی تزریق را تجربه می کنند؛ مانند تزریقات دوران کودکی یا درمان برخی بیماری ها. تزریقات معمولا برای داروهایی استفاده می شود که به تاثیر سریع در بدن نیاز دارند یا نباید توسط دستگاه گوارش هضم شوند.


انواع تزریقات

تزریقات را می توان توسط نوع بافتی که به آن تزریق می شود، طبقه بندی کنیم که از متداول ترین انواع آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
زیر جلدی (subcutaneous or SC)

در تزریقات زیر جلدی (یا subcut ،sub-Q)، داروی مایع به درون لایه ی چربی زیر پوست تزریق می شود. سوزن مورد نیاز در این نوع از تزریق کوچک است و از آنجا که خونرسانی بافت چربی از عضله کمتر است، سرعت جذب اکثر دارو ها در تزریق زیر جلدی کمتر از تزریق عضلانی می باشد. بعضی مواقع به دلیل تزریقات زیر جلدی مکرر، ممکن است توده های کوچکی در زیر پوست تشکیل شوند که می توان آن ها را به راحتی احساس کرد. تزریقات بعدی در این نواحی نباید انجام گیرند.


عضلانی (Intramuscular or IM)

به درون ماهیچه تزریق می کنیم که معمولا در ربع فوقانی-خارجی نشیمن‌گاه انجام می گیرد؛ اما بعضی تزریقات داخل عضلانی را در ناحیه ران یا بازو هم می توان انجام داد. عضله، بافت پر عروقی می باشد و خونرسانی خوبی دارد؛ به همین دلیل، داروی تزریق شده در این نواحی سرعت جذب بالایی دارد. در مقایسه با تزریق زیر جلدی، ممکن است سوزن هایی با طول بیشتر مورد نیاز باشند تا به عضله برسند.



هر سرنگ برای کدام نوع تزریق به کار می‌رود؟


داخل وریدی (Intravenous or IV)

در تزریق داخل وریدی، دارو را مستقیما به درون رگ تخلیه می کنیم. در گذشته، تزریقات IV اکثرا به صورت مستقیم توسط سوزن به درون رگ انجام می شدند؛ اما در حال حاضر، این نوع از تزریق معمولا با استفاده از کانولا (Cannula) انجام می گیرد تا مطمئن شویم که به رگ تعیین شده تخلیه می شود و دارو به دیگر بافت های اطراف نشت نمی کند. دکتر یا پرستار برای قرارگیری درست کانولا از دستگاهی استفاده می کنند که تیوب پلاستیکی نرمی را همراه با سوزن وارد رگ می کنند. سپس سوزن را خارج می کنند و تیوب در رگ باقی می ماند.



تزریق داخل وریدی - نبض آوا



انواع کمتر شایع تزریقات
داخل استخوانی (Intraosseous or IO)

معمولا در اورژانس هایی انجام می گیرد که دارو باید سریعا به جریان خون برسد اما دسترسی به رگ ها ممکن نیست. بعضا در صورت کاهش فشار خون، رگ های کوچک محیطی بدن منقبض می شوند تا خون بیشتری به اندام های حیاتی بدن برسد. در صورت وقوع ایست قلبی،‌ ممکن است در تزریق مینا سرنگ جریان خون ضعیفی در رگ های در دسترس تزریق وریدی باشد که می تواند باعث شود دسترسی به رگ ها غیر ممکن شود. در این صورت از کانولای داخل استخوانی استفاده می شود.

معمولا در ناحیه زیر زانو، کانولای کوچکی را به مغز استخوان وصل می کنیم که باعث می شود در مواقع اورژانسی داروی مورد نظر را سریع و به راحتی تزریق کنیم. این نوع از تزریق، نسبت به داخل وریدی مزایایی دارد که می توان از آن ها، به مسدود نشدن راه داخل استخوانی اشاره کرد. اما از ریسک های آن نیز می توان به احتمال شکستگی یا عفونت در بافت های عمقی اشاره کرد. به همین دلیل تزریق داخل استخوانی فقط در مواقع اورژانسی انجام می گیرد.


داخل جلدی (Intradermal or ID)

این نوع تزریق، بین لایه های پوست انجام می گیرد که معمولا برای موارد موضعی مانند واکسیناسیون، تست آلرژی و یا تست هایی برای تعیین ابتلای قبلی به برخی عفونت ها استفاده می شود. افرادی که واکسیناسیون کودکی خود را انجام داده اند، تجربه ی این نوع از تزریق را دارند.


تزریقات متداول

احتمالا بیشترین تزریقی که بیرون از بیمارستان ها دیده شده، تزریق انسولین برای افراد دارای دیابت می باشد. تزریق انسولین به صورت زیر جلدی در هر ناحیه مرکزی دارای چربی انجام می گیرد. ناحیه تحتانی شکم و بالای ران ها ایده آل ترین نقاط هستند. اکثر تزریقات دیگری که در خارج از مراکز درمانی انجام می گیرند نیز به صورت داخل جلدی می باشند.



چگونه بفهمیم دیابت داریم؟


نواحی مختلف تزریقی بدن
زیر جلدی

تزریقات زیر جلدی را معمولا فرد برای خود انجام می دهد؛ بنابراین شایع ترین نواحی آن هایی هستند که دسترسی راحت تری دارند. معمولا در ناحیه تحتانی شکم یا بالای ران که چربی این نواحی سرعت جذب خوبی دارد تزریق انجام می گیرد.



تزریق زیر جلدی

تزریقات داخل عضلانی می بایست در عضله های بسیار بزرگ انجام شوند؛ اما احتمال صدمه دیدن عروق و اعصاب مجاور آن عضله وجود دارد. به همین دلیل ایده آل ترین ناحیه برای تزریق داخل عضلانی ربع فوقانی خارجی نشیمنگاه می باشد.

هنگام تزریق داخل عضلانی، برای اطمینان از اینکه داروی تزریق شده از عضله خارج نشود و به محل دیگری نفوذ نکند از تکنیک خط Z (Z-track) استفاده می کنیم.

مراحل تزریق عضلانی با استفاده از خط Z:

با استفاده از دست غیر غالب، پوست محل تزریق را در جهتی دور از آن بکشید
سر سوزن را با زاویه ۹۰رجه در محل تزریق وارد کنید
همچنان که با دست غیر غالبتان پوست را نگه داشته اید، دارو را به آرامی تخلیه کنید
بعد از تخلیه دارو، سر سوزن را با همان زاویه وارد شده، خارج کنید
پوست را رها کنید تا به حالت طبیعی خود بازگردد.

هنگامی که پوست رها می شود، پوست کشیده شده روی محل تزریق را می پوشاند و از خارج شدن دارو از عضله جلوگیری می کند.


داخل وریدی

این نوع از تزریقات معمولا توسط افراد آموزش دیده در کادر درمان انجام می گیرد. آنان محل تزریق را بر اساس رگ مناسبی که پیدا کرده، انتخاب می کنند که معمولا در ناحیه داخلی آرنج، ساعد و دست می باشد. در افرادی که در پیدا کردن رگشان دچار مشکل شده اند، از دستگاه اولتراسوند استفاده می کنند. در افرادی که به صورت مکرر تزریق سرنگ لوئراسلیپ انجام می دهند، مانند تزریق آنتی بیوتیک ها یا درمان کموتراپی، دستگاهی همچون کاتتر پورت داده می شود که با خود به خانه می برند.

تزریق داخل وریدی با گذاشتن کاتتر پورت


مشکلات احتمالی ناشی از تزریق
عفونت

هر اقدامی که با سوراخ کردن پوست همراه باشد احتمال اندکی برای ورود میکروب‌ها به پوست در پی دارد بنابراین همیشه احتمال عفونت وجود دارد. این احتمال به واسطه تمیز کردن صحیح و استفاده از ضدعفونی کننده ها و تکنیک های بدون لمس به حداقل می‌رسد. محل‌های ایمپلنت شده مثل کاتتر باید به طور منظم برای نشانه‌های عفونت بررسی شوند و حداکثر زمان استفاده از آنها 3 روز باشد. عفونت‌های عمقی در بافت می‌توانند آبسه(مایع یا چرک متجمع داخل بدن) ایجاد کنند که ممکن است به آنتی بیوتیک و درناژ نیاز داشته باشد.

استریل نگه داشتن داروها قبل از استفاده یک اصل مهم از آماده سازی و اجرای تزریقات است و کمک به کاهش ریسک عفونت جدی می‌شود. بعضی داروها به شکل استریل مایع در ویال‌های شیشه‌ای یا پلاستیکی قرار دارند در حالی که بعضی دیگر به صورت پودری که باید با آب استریل یا سالین(آب و نمک) حل شود ارائه می‌شوند. هر مرحله از پروسه تزریقات باید در محیط تمیز صورت گیرد و همه تجهیزات مورد نیاز برای تزریقات یک بار مصرف و استریل به صورت بسته بندی هستند.


واکنش دارویی

تقریباً تمام داروها احتمال ایجاد واکنش به همراه دارند. این واکنش می‌تواند از یک حساسیت کوچک تا شوک آنافیلاکسی که به اقدام درمانی سریع نیاز دارد متغیر باشد. اکثریت داروهای با مجوز توسط عموم مردم به خوبی تحمل می‌شوند، اما همه‌ی داروها، لیست عوارض احتمالی خودشان را به همراه دارو همراه دارند.

بعضی داروها موجب قرمزی، درد یا ورم در ناحیه تزریق می‌شوند. داروهای IV نیز ممکن است موجب التهاب رگ شوند.


اقدامات لازم در زمان بروز شوک آنافیلاکسی

درد

هر جسم تیزی که پوست را سوراخ می‌کند می‌تواند موجب ناراحتی شود، اما استفاده از کوچک‌ترین سوزن ممکن و اطمینان از اینکه تمیزکننده بر پایه الکل قبل از تزریق تبخیر شده است کمک به کاهش درد می‌کند. احتمال اندکی وجود دارد که تزریق به عضلات به همراه برخورد به عصب باشد که منجر به آسیب طولانی مدت می‌شود، اما هنگامی که روش مناسب تزریق استفاده می‌شود و محل تزریق به دقت انتخاب می‌شود، احتمال این اتفاق به حداقل می‌رسد.


خطای اجرایی

کمی محتمل است که تزریق تصادفا در بافت اشتباهی انجام شود یا دارو به بافت دیگری نشت یابد. به عنوان مثال در تزریقات داخل عضلانی، ممکن است دارو به رگِ مجاور عضله تزریق شود. برای کاهش احتمال چنین خطایی، می توان بعد از تزریق داخل عضلانی، کمی پیستون سرنگ را عقب بکشیم تا مطمئن شویم خونی وارد سرنگ نمی شود.

دارو ها در تزریق داخل وریدی ممکن است به بیرون رگ نشت کنند یا کانولا در جای اشتباهی قرار داده شود. در این صورت، ممکن است داروی تزریق شده کامل جذب نشود و دوز اشتباهی داده شود. بعضی دارو ها ممکن است در صورت خروج از رگ آزاردهنده باشند و به صورت موضعی عوارضی را ایجاد کنند. چنین داروهایی باید در فرم رقیق تری یا در رگ بزرگتری با جریان خون بیشتر تزریق شوند.

احتمال بسیار کمی نیز وجود دارد که دارو به جای سیاهرگ، به درون سرخرگ تزریق شود که می تواند عوارض جدی را ایجاد کند. خوشبختانه چنین خطایی بسیار نادر می باشد.


ورود سوزن آلوده به پوست (needle stick injury)

یکی از شایع ترین خطرات در حرفه علوم پزشکی، ورود سوزن آلوده به پوست است که اصول و قوانین خاصی برای کاهش ریسک همچین خطری تعریف شده است. هرگونه جسم تیزی که به هنگام آماده سازی یا انجام تزریقات استفاده شده، بعد از استفاده در جعبه خاصی جداگانه دور انداخته می شود.

صدمه دیدن با سوزنی که قبلا برای فرد دیگری استفاده شده، ریسک انتقال بیماری های خونی مانند هپاتیت را به همراه دارد؛ به همین دلیل اکثر وسایل مورد استفاده در تزریقات به صورت یکبار مصرف هستند و در حالت استریل نگهداری می شوند.



ورود سوزن آلوده به پوست


نحوه انجام تزریقات ایمن

تزریقات ایمن و مؤثر از مهارت هایی است که با آموزش و تمرین تحقق می یابد. ناحیه تزریق، تکنیک ها و مشکلات احتمالی از جمله مواردی است که فرد انجام دهنده تزریق باید بداند. صرف نظر از نوع دارو یا نوع تزریق، هنگام تزریقات رعایت اصول تمیزی اصل مهمی است.


بهداشت دست ها

پاکیزگی دست ها و محیط بسیار مهم است. هنگام تزریق داخل عضلانی یا در محیط بیمارستان ،دستکش های جراحی استریل باید پوشیده شوند. کارکنان درمانی نیز باید لباس و لوازم مراقبتی خود، از جمله ماسک و روپوش را همراه خود داشته باشند. افرادی که به صورت روتین تزریقات زیر جلدی برای خود انجام می دهند، ممکن است دستکش نپوشند اما حداقل تمیزی دست ها را باید رعایت کنند.


آماده سازی داروها

دارو ها باید در محیطی تمیز، بدون تماس مستقیم با دست ها و با استفاده از وسایل استریل یکبار مصرف آماده شوند. تمام دارو ها باید از نظر فرم، تاریخ، رنگ خاص شان و دوز مورد نیاز، بررسی شوند تا از سالم بودن دارو مطمئن شویم. دارو ها شرایط نگهداری و روش آماده سازی متفاوتی دارند؛ بنابراین، باید به دستورالعمل های خاص هر دارو دقت شود.


آماده سازی پوست

معمولا در تزریقات زیر جلدی نیازی به تمیز کردن کامل پوست نیست. اما در تزریقات عمیق تر باید پوست آن ناحیه را کاملا تمیز و استریل کنیم. برای این کار از سواپ یکبار مصرف استریل شده استفاده می کنیم.


تزریق کردن

اکثر افراد می توانند تزریقات زیر جلدی را یاد بگیرند و برای خود هم انجام دهند. طبق نظر اکثر افرادی که تزریقات زیر جلدی می کنند، حس وارد کردن سوزن به داخل بدن خود بدترین قسمت تزریق است.

اگر کادر درمان در حال انجام تزریقات هستند، باید از درست بودن فرد مراجعه کننده برای تزریق، اطمینان حاصل کنند. برای اینکار اغلب از بیشتر از یک مورد شناسایی استفاده می کنند؛ مانند نام و تاریخ تولد. همچنین باید از نوع دارو، مقدار دوز دارو و نوع تزریق مطمئن باشند و به فرد مراجعه کننده اطلاعات کافی از تزریقشان را بدهند.


بعد از تزریق

بعد از تزریق باید سر سوزن را در جعبه ی مخصوص دور انداخته و دست ها را شست. مراقب عوارض تزریق باشیم؛ مخصوصا اگر برای بار اول است که داروی خاصی تزریق شده. تزریقاتی که داری ماده آلرژن هستند، باید در مراکزی انجام شوند که قادر هستند با واکنش آلرژیک شدید مقابله کنند.


تزریقات در خانه

بعضی افراد باید به صورت معمول، تزریقاتی را روزانه انجام دهند. افرادی که رقیق کننده خون به خود تزریق می کنند تا با تشکیل لخته ها در بدن خود مقابله کنند، بعضی درمان های ناباروری، یا افراد دارای دیابت وابسته به انسولین، به صورت روزانه به تزریق زیر جلدی نیاز دارند. این که چه مقدار انسولین تزریق کنند برای هر فرد به قند خونش و یا غذایی که آن روز می خورد بستگی دارد.

بعضی از افراد ممکن است متوجه متفاوت بودن دوز ها نباشند، یا اینکه به دلایلی نتوانند به خود تزریق کنند. دستگاه های منتوعی برای تزریق انسولین وجود دارد که تزریق آن را راحت تر می کند. مانند دستگاهی برای افراد با چشم های ضعیف {کم بینا} که هنگام تنظیم مناسب دوز انسولین صدای کلیک بلندی می دهد.



دستگاه های مخصوص تزریق در خانه

بعضی دیگر برای تزریقات خود ممکن است به کمک نیاز داشته باشند. به صورت منظم برای هر بار تزریق، پرستار یا دیگر افراد کادر درمان به خانه می آیند و در تنظیم دوز مناسب دارو و انجام تزریقات کمک می کنند.

۳۰٪ از افراد بالای ۶۰ سال در سنگاپور، دیابت دارند و کنترل قند خون شان تاثر بسزایی در سلامتشان دارد؛ لذا، پرستاران خصوصی که در حوزه دیابت تخصص دارند، می توانند با چک کردن قند خون، انسولین و انجام منظم تزریقات به این افراد کمک کنند.


کلام آخر

انواع مختلفی از تزریقات وجود دارد که در همه ی آن ها نیاز است آموزش لازم را داشته باشیم. تزریقات زیر جلدی را هر فرد می تواند با کمی آموزش برای خود انجام دهد؛ اما برای انواع دیگر، لازم است کادر درمان تزریقات را انجام دهند. قبل از تزریقات باید از صحت اطلاعات دارو و فرد مراجعه کننده اطمینان کسب کنیم. هنگام تزریقات نیز باید تمیزی را رعایت کنیم. با رعایت نکات گفته شده، می توان بروز عوارض و مشکلات احتمالی تزریقات را کاهش دهیم